Bijna naar huis

Hi folks, 

We hebben ondertussen een groot stuk afgelegd door woestijnlandschap. We zijn vanuit Page vertrokken richting de staat Utah. Utah is bekend vanwege de vele natuurparken zoals capitol reef, canyonlands, Zion en Bryce Canyon. En laten we hier nu net heen gaan. Bryce Canyon ligt op de route naar het noorden. Bryce is ook een van de parken die wij een aantal jaren geleden ook bezocht hebben. Omdat we dit dus al eerder gezien hebben beperken we ons tot een paar van de mooiste plekken in het park. We zijn ook niet de enigen hier en op sommige plekken is het vechten voor een parkeerplek. Toch is het park nog net zo mooi als een aantal jaren geleden. Dus er worden weer flink foto's gemaakt en de nodige selfies. Na het bezoek aan Bryce het laatste deel van de dag aan de beurt. We moeten nog 125 miles afleggen naar Fillmore. Een dorpje ergens in de middle of nowhere in Utah. Schijnbaar is het de eerste hoofdstad van Utah geweest. Neem aan dat het nu Salt Lake City is vanwege het gemis aan alles in Fillmore. Maar het hotel is verder prima en we kunnen even bijtanken. De volgende morgen stond een lange dag voor de boeg. 433 miles. Dit is een reistijd van ongeveer 6,5 uur. Maar we kruisen weer een staat door. We zijn van Utah in Idaho aangekomen. Een stuk meer bergen en wat ruiger. Wat meer bossen en minder woestijn/toendra omgeving. We zitten gelukkig nog wel in dezelfde tijdzone. Ons hotel staat in het dorpje Ketchum. Niet te verwarren met Ketchup. Een alpine dorpje aan de voet van de Rockies. 

Vanuit hier gaan we naar Sawtooth National Forest. Een gebied van 854.000 hectare. Dit park ligt in twee staten. 95% in Idaho en 5% in Utah. Wij rijden alleen door een klein gedeelte in de staat Idaho. Het is een zeer groot, rustig en prachtig gebied. Het lijkt alsof er praktisch geen toeristen zijn en dat zou ook best kunnen, het is niet een route die alledaags is. Flink uit de richting van de gebaande wegen. Nadat wij uit het gebied zijn gereden hebben we nog 4 en een half uur te gaan naar Missoula, Montana. Onze plek waar we de nacht blijven slapen. Het laatste stukje is wel vermoeiend rijden. Veel bochten en geen hoge snelheid. Af en toe een trekker, het is net alsof je thuis bent. Met uitzondering van de bergen, sneeuw op de bergtoppen en de mooie vergezichten. 

Na een nachtje in Missoula was het dan toch zo ver. De tweede reden waarom we weer terug naar de Verenigde Staten zijn gegaan. Glacier National Park. Een park wat hoog in Montana ligt en gedeeld wordt met Canada. Voordat we maar in de richting komen van het park rijden we eerst langs Flathead Lake. Een gigantisch groot meer. De lucht betrekt aardig en voordat we het weten rijden we in een hoosbui richting het park. Jammer, daar gaan de uitzichten over de mooie, hoge bergen. Tegen de tijd dat we wat dieper het park in gaan klaart het gelukkig op en rijden we in de stralende zon over de Logan Pass wat op twee kilometer hoogte ligt. We zijn echter niet de enige toeristen en mogen we weer vechten om een parkeerplekje. Omdat we met de auto alleen onder door het park heen kunnen rijden zien we natuurlijk niet alles. Maar wat we zien is echt prachtig. Door de drukte doen we er lang over voordat we aan de andere kant zijn van het park. We hebben voor het gemak een hotel geboekt aan de oostkant aan het park zodat we op een dag niet twee keer hetzelfde stuk hoeven te rijden. We slapen in Browning. Met recht een dorp met een spiksplinternieuw hotel en meer niet. Na een heerlijke rustige nacht en rustig opstarten op zondag rijden we hetzelfde stuk weer terug door Glacier. Alleen nu in tegengestelde richting. We slapen del laatste nacht in Kalispell. Een dorpje wat dus wel twee vliegvelden heeft. Wij vliegen vanaf Glacier International Airport via Minneapolis naar Amsterdam. En dit is dan ook het laatste deel van de reis. We hebben tig staten bezocht aan de oostkust en aan de midwest kant. Liters limonade, ijsthee, water en fris gedronken. Heel slecht gegeten natuurlijk maar wel zeer genoten van al het moois wat Amerika te bieden heeft. 

Tot de volgende reis!!