New York, New York

Hoi allemaal, 

We zijn weer een stukje verder gekomen aan de Oostkust. We zijn in Boston, bekend van de Boston Tea Party. We hebben het stuk van New York tot Boston afgelegd per trein. Een stuk van 4,5 uur met de start op een chaotisch Penn Station. Maar zal even teruggaan naar de dinsdag dat we aankwamen in New York. 

Bij aankomst op Penn Station, een van de grootste stations maar niet de mooiste, was het vanaf start al een zoekplaatje. Een paar lagen met perrons, metro stations en tig uitgangen en duizenden mensen. Dan kan je toch blij zijn met een station als Amsterdam Centraal. Na het slepen met de bagage de uitgang gevonden en gelijk maar een t shirt gekocht met de tekst I Survived Penn Station. Omdat we nog niet helemaal thuis waren in het dingetje Subway een taxi genomen naar het Dylan Hotel. Een reteduur hotel midden in Manhattan, een paar blokken van Broadway, Times Square en het Grand Central Terminal. Een van de mooiste stations in mijn opzicht. We zijn eerst maar even naar Broadway en Times Square gelopen om even indrukken op te doen. Niet al te druk, geen felle lichtjes en totaal geen verkeer. Ahum.....je kijkt dus je ogen uit en je moet oppassen dat je niet in de mensenmassa wordt meegesleept naar een totaal ander deel van de stad. Je kan hier de ogen uitkijken naar de grote gebouwen, de flikkerende lichtjes, de bekende merken in winkels en de mensen die zijn uitgedost op de gekste manieren. De manier op Broadway te ervaren is schijnbaar een show meemaken. Nu stond er een rij van heb ik jouw daar voor de goedkoopste kaartjes. Dus geen show, waren we toch niet van plan hoor, maar wel even een filmpje pakken in een redelijk grote bioscoop. Mocht je denken dat niemand naar de bios gaat op een middag dan heb je het mis. Het was er gigantisch druk maar toch de kaartjes kunnen bemachtigen. Nu hadden wij ondertussen gelezen dat de McDonalds ook buitenlandse dingen op het menu heeft staan. De McFlurry stroopwafel bijvoorbeeld. Deze moeten wij proberen natuurlijk. Het wordt schijnbaar niet vaak besteld dus het hele apparaat moest opgestart worden. Maar helaas, na alle moeite, het was niet weg te krijgen. Lijkt totaal niet op de Nederlandse versie. 

Op woensdag was dan toch de eerste volledige dag in New York. We durfden het nog steeds niet aan om met de metro te gaan dus dan maar met de benenwagen naar Highline park. Een stuk park gebouwd op een oud treintracee. Hij ligt jammer genoeg niet hoog genoeg zodat je iets van de skyline kan zien. Na het park zijn we langs de waterkant gelopen terug richting midtown. Hier konden we nog mee op een havencruise over de hudson en de east River. De hudson is bekend vanwege het vliegtuigongeluk waarbij de piloot het vliegtuig op het water heeft geland. Vanaf de boot hebben we dus een perfect uitzicht over de skyline van Manhattan. We varen zelfs langs het Vrijheidsbeeld en Ellis eiland. Het beginpunt van de meeste vroegere immigranten welke aankwamen in New York. Daarna doorvaren richting lower Manhattan. Wallstreet, One Trade Centre en de meest oudere gebouwen van Manhattan. En als toetje nog even onder de Brooklyn Bridge door. 

Nadat we van de boot zijn gestapt doorgelopen naar Top of The Rock. Het uitkijkpunt van Rockefeller Centre. Leande had me voorbereid op lange wachtrijen maar gelukkig konden we zo doorlopen en gingen we in razendsnelle liftvaart naar de 67 verdieping. Hier dus een prachtig uitzicht over de stad, central park en de skyline met als hoogtepunt het Empire State Building. Daarna St. Patricks Cathedral bezocht. Dit is de kerk die je in de films ziet als er iets over New York is. 

Aangezien we vlakbij Grand Central Terminal zitten toch maar even door het station heen. Groots. Meer kan ik er niet van zeggen. O ja, prachtig, druk, mooi bouwstaaltje...

Op donderdag hadden we twee tours staan. De eerste was een wandeltocht over de Brooklyn Bridge naar de wijk Dumbo. Een artistieke wijk in Brooklyn. Met een aardig grote groep over de brug heen gelopen. Nog best pittig in de drukte en tegen de 30 graden. Maar we hadden gelukkig een gids die veel kon vertellen en ook op de belangrijkste punten even stilstond. De brug zelf is bijna 2 kilometer lang en wordt gedeeld met normaal verkeer, vrachtverkeer, fietsers en voetgangers. De brug is ook iconisch voor het beeld in New York. Google hem maar en dan herken je hem gelijk. 

Nu hadden we de tweede tour in lower Manhattan staan. Dus eerst maar bedenken hoe we weer teruggaan. De brug overlopen kost ons op zijn minst drie kwartier. Dan maar met de Ferry naar Wallstreet. Kaartjes automaat kaduuk dus een gratis ritje naar de overkant. Snel en goedkoop. Vanaf Wallstreet naar het 9/11 Tribute museum. Dit is niet het officiële museum maar deze wordt geleid door overlevenden van de aanslagen op 11 september 2001. We krijgen hier een tour van een dame die in een van de twee torens heeft gewerkt. Direct naar de aanlagen is zij voor het rode kruis gaan werken voor de ondersteuning van de mensen die de overledenen aan het zoeken waren. Ze nam ons mee naar de memorials van de twee torens en heeft uitgebreid uitleg gegeven over de aanslagen en vooral de tijd erna. De gevolgen voor het publiek en vooral voor het eerste hulp personeel wat hier een moeilijke taak volbracht heeft. Als je hier nu rondloopt dan heb je geen idee meer van hoe het vroeger was. 

Donderdag was ook onze laatste volle dag in New York. De stad is zoals je het op tv ziet. Druk, levendig, warm, lawaaiig maar ook prachtig met de straten, blokken, oude gebouwen en hele nieuwe, de geschiedenis van de stad, de mensen, de mooiste skyline van de wereld, de 24 uurseconomie maar toch vriendelijke mensen. Beetje duur voor de miljonairs en heel erg duur voor ons simpele toeristen. Maar we hebben genoten en geleerd.