Going to the Rockies!!

Hallo lezers,

We zijn ondertussen aangekomen bij de laatste week van de vakantie. We hebben de Rockies doorkruist en zitten nu in Banff National Park. Maar vanaf Nanaimo maar beginnen.

Er is eigenlijk niet zoveel te vertellen over Nanaimo. We zijn daar op de boot gestapt. Nou ja, technisch gesproken zijn we de boot op gereden. En na ongeveer twee uur varen waren we weer op het vasteland van Canada. Eerste stop op het vasteland: Capilano Suspension Bridge. Alsof we nog niet genoeg geschommeld hadden op de boot. :-) De Capilano Suspension Bridge is een houten brug die met stalen kabels een aantal meter boven een ravijn bungelt. Klinkt saai toch? De aantal meters zijn er om precies te zijn 70 en met een groot bezoekersaantal die allemaal de brug over gaan (twee kanten op dan hè) wiebelt de brug best. Eenmaal aan de andere kant kan je rondlopen door bosgebied en kan je nogmaals over 7 kleine hangbruggen je moed uittesten. Ook hebben ze hier een paar roofvogels die netjes bij de verzorger op schoot blijven zitten zodat je een keer de vogels degelijk op de foto kan zetten.

Na een tijd te hebben gewiebeld was het toch tijd om de stad te gaan verlaten. Op naar Whistler. Het alpine dorp en een beetje het gooi van Canada. Het ziet er allemaal wat decadenter uit. Dat merkten we aan de prijzen en aan de mensen die er rond paradeerden. We waren zelf wat later in het dorp dus het was niet echt de moeite waard om nog de berg op te gaan. We hadden wel een super de luxe appartement geboekt en we zagen dat we daar ook pizza konden laten bezorgen. Dus wat deden wij op onze zaterdag: pizza en voetbal!
We hadden maar een nachtje in Whistler en op zondag was het kilometers vreten om naar Clearwater te komen. Ongeveer 450 kilometer verderop maar wel door de bergen.

Clearwater is verder niet veel bijzonders. Een dorpje met een paar inwoners, een paar restaurants en hotels en een hele supermarkt. Waar Clearwater wel beroemd om is dat het de toegang is tot het Wells Grey National Park. Een park met veel wandeltochten, uitkijkpunten en watervallen. We zijn naar de 4 na grootste waterval van Canada gereden. De Helmcken Falls. Wat de andere grote watervallen van Canada zijn moet je maar even opzoeken op Google. Ik neem zelf aan dat de Niagara watervallen de grootste zijn. De Helmcken Falls vallen met een geluid van jewelste 141 meter naar beneden.

Nu moesten we gelijk weer door naar Jasper. Het park van de mooie meren, de hoogste bergtoppen en de vele wilde dieren. Aangezien het weer wel wat slechter was geworden was de hoogste top, mount Robson, niet zichtbaar. De meren waren een beetje de kleur kwijt die ze wel hebben als de zon schijnt maar ach...we zijn er nu toch en kunnen maar het beste er van maken. We hadden op dinsdag een hele dag om in Jasper door te brengen. Dus eerst maar op weg naar Maligne Lake. Beroemd voor de wenskaartenplaatjes, het varen en het vissen. Op de weg naar het meer zagen we het eerste wilde dier van de dag. Een zwarte beer. En dan te bedenken dat we in Tofino hiervoor geld betaald hadden :-). De zwarte beer liep rustig langs de weg zodat we deze keer hem (of haar) goed konden bekijken en even op de foto konden zetten. Na een mooi uitzicht zijn we teruggereden naar Jasper om met dezelfde snelheid door het dorp te sjezen naar de watervallen aan de andere kant. En we hadden geluk. Nog meer beren, en herten en berggeiten en bighorn schapen. Dus we konden weer wat afstrepen van de to-see lijst.

Op woensdag, Canada Day, hebben we Jasper achter ons gelaten en zijn we over de Icefields Parkway naar het zuiden gereden. Naar de Columbia Icefields. Een van de grootste ijsvelden ter wereld. Hier hebben we een tour gedaan met een snowcoach over de Athabasca Gletsjer. Je gaat dan in een bus met hele grote wielen het ijs op. Je kan hier dan rondhobbelen...euhm glibberen en dan weer terug naar de parkeerplaats. Deze gletsjer is niet erg groot. Maar wel goed bereikbaar. Na de gletsjertocht hebben we ook nog de glacier Skywalk gedaan. Een glazen hoefijzer die 285 meter boven de grond hangt en je er lekker over heen kan lopen. Met het uitzicht over de ijsvelden en de gletsjers. Vanaf hier is het nog een goede twee uur rijden naar Banff. Onderweg naar Banff kom je Peyto Lake tegen. Een absoluut plaatje. We hebben de foto's als bewijs :-). Na Peyto Lake nog gestopt bij Bow Lake en de Bow gletsjer. Deze zie je dus alleen van een afstandje omdat deze niet tot aan de grond loopt.
Bij het inrijden ban Banff, het dorpje, was net de Canada Day parade afgelopen. En dat hebben we geweten. Veel omleidingen, afzettingen en vertraging. En dat voor een dorp dat niet veel groter is dan de winkelstraat in Amsterdam.

Onze avonturen in Banff zal ik de volgende keer wel vertellen. Anders wordt het verhaal zo langdradig en krijgen we afhakers!

Groetjes Leande en Wendy