Zuidereiland

Hallo iedereen!!

Vandaag even een bericht vanuit Greymouth. Het was niet de bedoeling om hier te blijven in Greymouth omdat Greymouth een van de saaiste plaatsen in Nieuw-Zeeland is. Niet veel te doen eigenlijk. Maar het is het beginpunt van de TranzAlpine Express van Greymouth naar Christchurch over Arthurs-Pass. Een van de mooiste treinreizen ter wereld. Nu ga ik op dit moment niet met de trein hier maar doe dat op een later moment. Dus zit in het hostel even mijn mail en weblog bij te werken.
Ik ben op 22 december van Wanganui naar Mana gereden. Mana is een dorpje in de Porirua regio en ligt 20 minuten van Wellington vandaan. Ik kwam hier in een zeer leuk hostel en kwam weer eens een bekende tegen. Deze keer was het Ines, wie ik in Paihia ook al tegen ben gekomen. We hebben elkaar toen maar 2 dagen gezien maar toch hebben we elkaar hier weer herkend. We sliepen zelfs op de zelfde kamer. Erg gezellig. Dan zie je maar weer dat de wereld toch erg klein is.

Het plan was om een dag naar Wellington met de trein te gaan om daar even rond te neuzen maar Ines was zo aardig om me een lift te geven naar de stad. Dus ben maar even door de stad heen gelopen en nog in het Te Papa museum geweest. Maar nu vind ik Wellington niet heel erg leuk dus ben maar aan de waterkant gaan zitten om te lezen. En daar kwam ik Ines weer tegen. Dus kon ik weer mee terug rijden. We zijn ook nog maar naar de dierentuin van Wellington geweest. Erg klein eigenlijk maar was wel grappig. Nu kwam ook het besef dat de kerstdagen nu echt voor de deur stonden en ik dit jaar niet thuis ben. Raar en ook niet erg leuk. In je uppie kerstfeest vieren (was dat niet een lied van Andre Hazes?). Maar op kerstochtend hadden we in het hostel een luxe kerstontbijt. Met pannekoeken, chocolade, fruit, sappen. Echt alles door elkaar. Maar wel erg lekker. Na het ontbijt was het toch tijd om naar Wellington te vertrekken voor de ferry. En zoals ik ondertussen wel gewend ben met Kerst regende het dus aardig hard. Tuurlijk. Dus in de stromende regen met een ferry over de Cook Strait en nog een flinke wind erbij, erg fijn. Maar toch veilig aangekomen in Picton. Door de Marlborough Sounds gevaren wat altijd erg mooi is. De volgende dag naar Nelson gereden (alweer een saaie plaats)en een beetje rondgelopen. Ondertussen ook nog maar even op banenjacht geweest en zelfs een baan gevonden. Later even meer hierover. Aangezien de baan duis in het zuiden is moest ik vanuit Nelson toch maar naar beneden rijden. Ben vanuit Nelson naar Westport gereden, de thuisplaats van Cape Foulwind en van de zeehondenkolonie. Erg leuk en lief van een afstandje. En het hostel van erg leuk ingericht met een aparte videokamer dus met een paar mensen van het hostel een filmavondje georganiseerd. Even de hele avond voor de buis hangen met wat leuke films, wat wil een mens nog meer.

Na afscheid te hebben genomen van het heerlijke bed en kussen van Westport naar Greymouth gereden. Via de Pancakerocks. Ze zijn dus nog steeds erg mooi. De Pancakerocks hebben de naam gekregen door de natuurlijke vorming van het water en de wind waardoor ze op opgestapelde pannekoeken lijken. En ze lijken er echt op. Ben s'middags aangekomen in Greymouth en ben naar het hostel gereden. Toch nog een redelijk hostel voor Greymouth. Ligt ook iets buiten de stad en is dus niet erg druk met langsrazend verkeer. Hier met drie andere meiden vanuit het hostel wezen kajakken in d erivier. Moest weer even denken hoe dat moest maar we hadden lol en we waren nat aan het einde van de rit. Ik verbaas me elke keer weer hoe het mogelijk is dat je mensen ontmoet met wie je iets gemeen hebt. Nieuwe mensen leren kennen is zo makkelijk. Maar ben hier in Greymouth en ga morgen via de gletsjers naar Lake Paringa waar ik ook ga werken.

Mijn baan: is een cafe, bar, restaurant, souveniershop in het zuiden van de westkust. Hier ga ik dus een beetje als serveerster spelen denk ik. Maar het verdient redelijk en de accomodatie is goedkoop. Nu is het een aardig afgelegen plek en ik heb er dus geen gsm bereik. Dus je kan wel berichten naar mijn mobiel sturen maar ik kan het niet lezen daar. Maar e-mailen lukt wel hoop ik. Maar het plan is om hier een paar maanden te gaan werken om lekker wat te sparen om daarna weer uit te geven. Dus het kan een tijdje duren voordat er weer wat verhalen en foto's komen maar ga mijn best voor jullie doen.

Voor de mensen die willen weten waar Lake Paringa ligt: het is een plaatsje 60 km onder Fox Glacier en hoort nog bij de Glacier regio. Dus veel mooie uitzichten voor Wendy hoop ik.

Voor nu was dit het wel even. Ik wens jullie veel plezier met het vuurwerk afsteken en doe voorzichtig. Wil jullie volgend jaar met alles er op en eraan terugzien. (zat te denken dat mijn terugkomst al over minder van 7 maanden is.)