Afscheid van Lake Tekapo!!

Hallo mensen,

Was weer een tijdje geleden dat ik een bericht heb achtergelaten maar ben jullie zeker niet vergeten. Nou ja, misschien sommige mensen dan :) Grapje. Ben ondertussen in Kaikoura aan de oostkust van het Zuidereiland aangekomen. Ik zal hier to volgende week vrijdag zijn voordat ik terug naar Christchurch ga om daar te vertrekken uit Nieuw-Zeeland. Kan eigenlijk niet geloven dat het al bijna zover is. Na een periode van bijna 9 maanden in NZ ben ik mezelf toch wel thuis gaan voelen. Met de cultuur, de mensen en het land. Maar aan alle leuke dingen komt schijnbaar een eind dus dat geld ook voor mij.

Maar was bij mijn vorige bericht gebleven bij Lake Tekapo. Ben gewoon door gegaan met het leukste werk ter wereld (dus niet). In de eerste week van juli zijn er ook veel mensen vertrokken. Dus weer eens afscheid nemen. Maar zo spaar ik dus wel vakantieadresjes over de wereld bij elkaar. Na een paar afscheidsfeestjes, nog een paar keer leuke dingen doen is het raar dat je de mensen een hele lange tijd niet kan zien. Aangezien vriendschap als je aan het reizen bent heel erg intens is leer je elkaar kennen in een paar dagen. Maar op 7 juli ben ik toch vertrokken naar Kaikoura. Met aardig wat moeilijkheden trouwens. Natuurlijk in het laatste weekend van mijn verblijf in Lake Tekapo begon het op vrijdagavond flink te sneeuwen. Na een periode van aardig wat regen. Gevolg: ijs op de weg waar sneeuw overheen ligt. Erg gevaarlijk. Nu is het rare van Nieuw-Zeeland dat ze hier niet strooien of sneeuw schuiven maar gewoon de weg afsluiten. Wat!!! Afsluiten? Niet erg westers. Dus de weg naar Christchurch was dicht voor het verkeer tenzij je sneeuwkettingen had. Natuurlijk, mijn Toyota had natuurlijk sneeuwkettingen. Dus op zaterdag was al het verkeer en alle mensen vast in Lake Tekapo. Grappig. Gelukkig voor mij scheen de zon op zondag. Alweer een gevolg: sneeuw smelt met zon. Zelfs in de winter (in ieder geval hier dan). Dus tegen de avond was alles weer open. Jippie. Toch nog een mogelijkheid om hier weg te komen. Op maamdag morgen echter deed ik de gordijnen open en je raad het nooit: sneeuw. Toch maar het risico genomen om uit Lake Tekapo te rijden en naar Kaikoura te gaan.

Heb hier in Kaikoura een hostel gevonden waar ik voor 2 uur per dag werk gratis kan slapen en gratis ontbijt heb. Is wel een redelijke deal dacht ik zo. Maar het werk is wel weer schoonmaken. Na 4 en een halve maand dit werk te hebben gedaan had ik een klein beetje gehoopt dit niet meer hoeven te doen. Maar ach, het is nog maar voor 1 week en dan ga ik hier ook weg. Ik heb in Christchurch mijn geliefde Toyota, met wie ik toch ongeveer 12000 km heb gereden, verkocht aan een aardige Kiwi. Dus dat was weer een zorg minder. maar toen moest ik wel een ander avontuur ondernemen. Met de bus terug naar Kaikoura. (niet echt avontuur maar klinkt wel leuk)Nu nog genieten van al het moois dat dit land te bieden heeft. Dus op volgende week vrijdag met de trein terug naar Christchurch.

Ik zal nog even zien wat ik in Kaikoura ga ondernemen. Misschien dan maar met de dolfijnenboot om wat leuke dolfijnen te bekijken (aangezien het walviskijken wel erg duur is). En voor de rest een beetje luieren, slapen, eten en nog meer luieren. Hoe het ook hoort als je op vakantie bent. Jullie horen weer snel van mij (volgende bericht zal dan ook mijn laatste zijn) :(