Normandië deel 2

Bonsoir,

We zitten ondertussen in Colleville sur Mer. Een heel klein dorpje aan de kust van Normandië. Op een steenworp afstand van Omaha Beach. Maar we zijn geëindigd in Honfleur. Op vrijdagochtend hebben we het foute hotel achter ons gelaten en zijn naar Caen gereden. De uitspraak mag je zelf even proberen. Wij zeggen het al de hele tijd fout en niemand snapt wat wij bedoelen. Het is iets met een C.

Als eerste hebben we de navigatie aangestuurd op het memorial de Caen. Lang leve Google Maps. Het memorial is een zeer groot museum over de periode van voor de eerste Wereldoorlog tot de koude oorlog eind jaren 80. We lopen door de hal en we zien gelijk de grootte van alles. Je begint met het verhaal van hoe Hitler ooit is begonnen met zijn idiote gedachtegang. We krijgen veel informatie via de audioguide welke voor het gemak ook in het Nederlands te krijgen is. Anders werd het wel een Frans sprookje. Bij de rondgang door het museum van voor WOII staan veel attributen. Zelfs het boek Mein Kampf. Het is een museum die plaatjes en foto’s van Hitler en zijn gekkenpartij niet schuwt. Dit hoort er ook bij. Langzamerhand komen we bij WOII en de beelden worden steeds erger. Van de inval in Polen, waarmee alles toch wel begonnen is, tot de invasie en later de overgave. Na de wereldoorlogen schuiven we door naar een film welke in 360 graden vertoond wordt. Je weet niet waar je moet kijken. Mocht je denken dat je dan even rust kan nemen van de verschrikkingen schuif je gewoon door naar de koude oorlog. De greep van Rusland op het oostelijke deel van Duitsland. De beelden van mensen die probeerden te vluchten en de afbraak van de Berlijnse muur. Als laatste mag je nog even in een bunker kijken die de Duitsers in Caen hadden gegraven. Na het museum is het tijd om wat leukers te gaan doen. Even de gedachte weg van oorlog. We gaan de stad in. Caen is een mooie stad met veel historie. Dit is echter door de geallieerden bijna totaal weggebombardeerd met de invasie. Dus oorlog speelt hier ook een grote rol. We parkeren de auto bij de oude abdij en lopen door de straatjes naar de kathedraal. Deze ligt in het midden van de stad en valt wel op met zijn hoge toren. Caen heeft ook een kasteel liggen in de stad. Nou, het is een ruïne. Voor de oorlog was het al een aardige opknapper maar na de oorlog was er eigenlijk niets meer van over. Het zijn de contouren van de eetkamer, slaapkamer, badkamer, martelkamer. Je kan er prima even over het terrein heen maar je ziet niet heel veel meer. We lopen daarna door de stad terug. We lopen naar de abdij van de mannen, tja, zo heet het nu eenmaal. We doen er niets aan. De abdij heeft de oorlog redelijk overleefd en het is een pareltje. Je kijkt er je ogen uit. In de kerk die bij de abdij staat is de tombe van Willem de veroveraar. Die van de Engelsen ja. Waarom hij nu hier ligt is mij een vraag maar het ziet er mooi uit.

Vanuit Caen (kaan, Kane, ceen, cene…geef het maar een naampje) rijden we naar Colleville sur Mer. Vertaling: naam van het stadje-aan zee. Het is een B[e-38]B waar we in mogen vertoeven en we hebben een maisonnette geboekt. Wat betekent dat Wendy boven slaapt en Johan beneden. Het is een grote kamer, een mooie omgeving en dit moet het Franse leven zijn. Omdat de keuze voor restaurants in dit dorp praktisch nihil is rijden we op aanraden van de gastvrouw naar Port de Bessin. Een schattig dorpje op een 10 minuten afstand. Hier kunnen we buiten op het terras eten.

Op zaterdag hebben we een redelijk volle planning. We hebben weer verschillende stops waar we graag even willen kijken.

1. Overlord museum. Het verhaal achter operatie Overlord. Hiermee is de invasie begonnen. Het museum is niet overdreven groot maar wel zeer informatief. Ook staan er veel machines vanuit de oorlog. Tanks, jeeps, motorfietsen.
2. Amerikaanse begraafplaats. Deze ligt op de klif bij Omaha Beach en is een prachtige locatie. Hier liggen 9387 graven, en er zijn 1557 aan vermisten in oorlog. En dan hebben we het alleen over de Amerikanen. Het veld met kruizen is ongelofelijk indrukwekkend en samen met de musea die we al gezien hebben krijgen de slachtoffers toch een soort van gezicht. We lopen langs de graven en het zicht is oneindig met witte kruizen. Dit is wel een van mijn hoogtepunten qua bezoekjes.
3. We stoppen in Port de Bessin. Een klein dorpje aan de kust. Hier hadden we ook al gedineerd de avond ervoor dus dit wisten we zonder Google maps te vinden. Hier kan je voor 3,5 euro gewoon een pannenkoek met suiker krijgen. Dit op een terras met 23 graden, in het zonnetje. Leven kan best vervelend zijn.
4. We rijden naar Arromanches. Dit is de locatie van Gold Beach. Hier hebben de geallieerden binnen 2 weken een kunstmatige haven neergelegd voor vervoer vanaf de boten naar het land. Dus het kan zeker snel. En ik maar maanden kijken naar een stuk weg wat in Nederland nog steeds niet gemaakt is. Op het strand ligt er een deel wat iets afgedreven is. Dus het is niet perfect gelegd maar we mogen niet klagen met 2 weken arbeidstijd. In Arromanches is er boven op de klif een bioscoop gemaakt wat de beelden projecteert in 360 graden. Je kan hier de film zien van 100 dagen invasie na D-Day. De film is gemaakt met echte beelden uit de WOII. Eer indrukwekkend en interessant. Na de nodige souveniertjes stiefelen we de heuvel op terug naar de auto voor het volgende punt.
5. De batterij van Longues sur Mer. Dit is een oude Duitse batterij. Niet te verwarren met een knoopcelbatterij maar een heus kanon in een stuk beton. Je moet er maar op komen. Je kan hier langs de batterijen lopen. Ja, het is een doosje vol en er even achter lopen. Dit ligt aan de kust op een klif zodat ze goed de vliegtuigen en schepen konden raken met de kanonnen.
6. Omaha Beach was de laatste stop van de dag. Qua excursies dan. Omaha Beach is een van de twee landingsstranden die door de Amerikanen gebruikt zijn. Hier staat een monument en kan je even over het strand heen lopen. Het ziet er nu zo rustgevend uit dat je niet kan voorstellen hoe dit was in de oorlog. Nou, eigenlijk een beetje wel. Door alle musea, beelden en verhalen heb je nu een goed beeld van de plekken die je bezoekt.

Op zaterdagavond hebben we ook nog even de verjaardag van Johan gevierd met een etentje. Opgedirkt en al naar het dorpje gereden om daar op een terras te dineren. En dan toch aardig koud krijgen in je nette goed omdat het toch eigenlijk gewoon jassenweer is. Maar het was geslaagd en gezellig.

Gr. Johan en Wendy