IJsland deel II

Beste mensen,

We zijn weer een stukje opgeschoten in de reis. Maar ik moet eerst even een rectificatie over het eerste verslag doen: het daglicht is hier niet 21 uur per dag maar gewoon 24 uur per dag. Het is maar een kleinigheidje maar toch....

We zitten hier in het dorpje Laugar. Nou ja dorpje, meer een gehucht. Paar plaatsen om te overnachten, een benzinestation, een restaurant en een supermarktje. Maar prima voor ons. We zitten hier twee nachten in een guesthouse en we moeten met recht de auto pakken om een restaurant te vinden. Maar even terug naar eerder deze week. Na onze overnachting in Klaustur zijn we naar Skaftafell NP gereden. Een klein natuurpark wat in verbinding staat met de grootste gletsjer van Europa. De Vatnajokull gletsjer. Ongeveer 102 km lang en in het bezit van veel uitlopers die met recht bij de boeren in de achtertuin uitkomen. De bussen met toeristen zijn we nog niet kwijt en ook hier is het dus nog redelijk druk. In Skaftafell kan je vooral tours boeken om met een gids een wandeling te maken over een van de gletsjers. Ook voor een hele mooie prijs. Dus dit hebben we maar niet gedaan. Wij hebben de auto gepakt en zijn over een dubieus weggetje gereden naar de Svinafell gletsjer. Twee kilometer gehobbel en geschud over een weg waar meer gaten in zitten dan in een gemiddelde gatenkaas. Het einddoel was echter meer de moeite waard. De uiteinde van de gletsjer en de restanten die in een klein, vies meer terechtkwamen. Met drijvende ijsschotsen.

De volgende stop en ook de belangrijkste van de dag was de rit naar Jokulsarlon. Het ijsbergenmeer van IJsland. Een van de uitlopers van de Vatnajokull gletsjer dumpt zijn ijsstukken hier in het meer. De stukken variëren van kleine schattige schotsen tot hele stukken met een omvang van meer dan 15 meter. En het meest bijzondere van deze schotsen is dat het grootste deel onder water ligt. We zijn eerst maar naar de oceaan kant gelopen. Hier kan je zien dat de ijsstukken hun laatste weg afleggen naar de vrije wereld. Nou ja, ze smelten door de zoute zee en door de warmere temperatuur van het zeewater. Maar bijzonder blijft het wel. Langs de rivier teruggelopen naar het echte meer en hier is het mogelijk om een boottocht te maken over het meer met een bootje. Dan vaar je tussen de schotsen en kan e alles. Aan dichtbij bekijken. Dit hebben wij dus ook niet gedaan. Vooral niet omdat je langs het water kan lopen en zelfs de schotsen kan aanraken. We hadden niet een hele heldere dag, het was eerder zwaar tot zeer zwaar bewolkt maar de kleuren waren wel fantastisch. Van diepblauw naar helder wit. En stukken die helemaal zwart zijn. Dit zou as kunnen zijn van een eerdere uitbarsting van een vulkaan. Na een tijd hebben rondgelopen en teveel foto's te hebben gemaakt even een snelle lunch scoren bij het restaurant. Twee skyr yoghurtjes en een carrotcake. (En de koekjes en de chips in de auto).

Het laatste stuk rijden aan de dag was naar het plaatsje Hofn (spreek uit als hup). Hier hadden wij onze slaapplaats geregeld. Hofn ligt aan de kust en je hebt uitzicht over de gletsjer. Het weer was toch weer aardig opgeknapt dus de uitzichten waren groots.

Vandaag de langste dag rijden van de vakantie. Van Hofn naar Laugar. Een rit van ongeveer 400 kilometer. Aan zuid naar noord. Eerste weg langs de kust. Dit was goed te doen. Daarna de afslag nemen naar de alternatieve ringweg 1. 18 kilometer over een gravelweg met veel bochten en geen vangrail. En een stuk naar boven door de bergen. Maar het is nog altijd beter dan 60 kilometer omrijden om de berg heen. Daarna de lunch in een dorpje ergens richting de oostkust. En dan lange rechte stukken door de hooglanden heen. We komen weer terecht in het vulkanische gedeelte, welke diagonaal over IJsland heen ligt. Vulkanisch gebergte en de bekende zwavellucht komen ons weer tegemoet. Het landschap is totaal anders dan de afgelopen dagen. Waar we eerst bomen, groen, ijs en water zagen is het nu meer een maanlandschap met grillige vormen en aardse kleuren. Bruin en rood.

Ons plan voor morgen is om rond het meer van Myvatn te rijden. Langs de krachtcentrale en de geothermische gebieden.

Tot de volgende keer!