Deep South V

Gisteren een tour buiten de stad van New Orleans geboekt. Het zuiden van Louisiana staat bekend om de plantages en de moerassen. Dus we hebben een organisatie gevonden die deze zaken met elkaar combineert. We moesten voor 9 uur bij de opstapplaats zijn. Dus wij fanatiek aan de wandel vanaf het hotel. Das nog redelijk pittig om zo te zeggen. Het was al goed warm en de vochtigheid zeer hoog. Dus met het zweet overal kwamen we aan bij het opstappunt. Lekker om zo de dag te beginnen. Maar Amerika zou Amerika niet zijn als er toch niet ergens airco aanstaat. Dus bij het instappen van de bus zijn de zweetdruppels gelijk bevroren. Maar we zitten en kunnen een keer de stad zien vanuit een bus dan zelf rijden. We gaan op pad en de eerste stop is Oak Alley Plantation. Deze is toch nog een uur rijden vanaf New Orleans dus we kijken maar naar buiten en horen ondertussen van onze gids de verhalen over de stad en hoe het was net na Katrina. (Wat trouwens al in 2005 gebeurd is). Bij aankomst worden we afgezet bij de ingang en krijgen een kaartje mee voor een rondleiding door het grote huis. Oak Alley zelf is bekend om de teelt van suikerbieten. Vroeger werd dit door slaven gedaan en dan werd er 14 tot 18 uur gewerkt om alles tijdig van het land te krijgen. Tegenwoordig zijn hier geen slaven meer en is de plantage omgetoverd tot een heus museum. We lopen hier rond en de hitte is hier niet minder dan in de stad. Vooral omdat er constant tropische buien op de loer liggen mogen we hier ook genieten van een natte rug. 

De rondleiding door het huis is een verademing vanwege de airco. We hebben een gids met een goed zuidelijk accent dus ik denk dat we niet alles goed kunnen navertellen. Ook staan er nog oude slavenhuisjes op het terrein als voorbeeld. Kan me niet voorstellen hoe het geweest moet zijn om met 10 man daar te wonen in de hitte. 

Na de plantage stappen we weer in de bus voor het volgende onderdeel. Een heuse tour door het moeras. We worden hier ook netjes afgeleverd en komen op een stuk land waar veel moerassen aan liggen. We mogen even rondkijken en zien gelijk al een alligator naast de boot liggen. Dat is hoopgevend. We mogen met de groep op een boot stappen, een moerasboot. Dit zijn boten die laag op het water liggen zodat ze makkelijk door de moerassen heen kunnen. We hebben een kapitein die schijnbaar ook de eigenaar van de toko is en hij heeft veel te vertellen. Je kijkt je ogen uit en je ziet in elke boomstronk wel een alligator. Maar we worden beloond en we komen bij een stuk uit waar er genoeg liggen te drijven. Ze zijn goed op te jutten door rauwe kip in het water te smijten. Daar worden ze wel beweeglijk van. De kapitein doet dit vaker en gaat gewoon op een plateautje staan om de kip met een haakje te laten zakken. Dus er komen aardig wat alligators naar voren om mee te dineren. Ondertussen geeft de kapitein aan dat ze ook op het gele shirt afkomen. En wie had er een geel shirt aan. Inderdaad Leande. Dus die zat niet meer rustig op het bankje maar stond maar even rechtop voordat er alligator tanden in je rug zitten. Naast alligators zijn hier ook wasberen, wilde zwijnen en veel vogels. Als we op een rustig stukje even drijven komt er een levende kleine alligator in zijn handen. Hij gaat iedereen langs en je mag hem dus even vasthouden. De alligator voelt koel en droog. En er is bewijs. We hebben foto’s. De boot drijft rustig door en wij drijven ondertussen ook de boot af. Door de bui die er eerder geweest is is de lucht nog vochtiger en het is dan ook zeer warm. Tijd om af te koelen dus. We mogen weer de bus in en hier kunnen we lekker uitrusten. We worden netjes in de stad weer afgeleverd en gaan hier in the French Quarter nog even snel een hapje eten. Dit doen we in Bourbon street. De straat van New Orleans. Drank, drugs, eten en muziek zijn hier de belangrijkste zaken. We stiefelen langs de weedlucht en gaan terug richting hotel. 

Vandaag onze laatste volle dag in New Orleans. Morgenochtend is het weer een lange reisdag naar huis. We zijn vanmorgen weer met goede moed naar de stad gelopen. Dit is dus elke keer een afstandje van 2 kilometer door de drukkende warmte. Maar prima. Het was nu beter te doen doordat het geregend had en de zon nog niet volop op de straten brandt. We hadden een aanplakbiljet gezien voor een wandeltocht door de stad met een gids. Dus dit maar doen. We hebben een gepensioneerde advocaat die hier uit New Orleans komt maar dan zonder het accent. We mogen met een stel uit Tsjechië op de tour en we krijgen uitleg over de straten van the French Quarter. Van de bouwstijlen, de functies en over de historie van de stad. Het is een interessante wandeltour door de stad. Na de tour kunnen we nog even door het 1850 huis. Een huis uit 1850, je verwacht het niet, en in handen van een aristocratische familie. Die waren er wel meer in die tijd dus dat is niet zo raar. Na de tour en museum zijn we door de stad gaan banjeren. Ondertussen alles wel gezien en gedaan wat we moesten doen dus we lopen terug naar het hotel. Even bijkomen van alle indrukken en even bijkomen van het warme weer. 

We hebben 1770 Miles gereden. Dat is 2832 kilometer. We zijn door Georgia, South Carolina, North Carolina, Tennessee, Mississippi en Louisiana gereden. We hebben liters limonade gedronken, nog meer water verloren door het zweten. We hebben cultuur, natuur en historie meegemaakt. We hebben geleerd over het slavernij verleden. Door de bergen gereden en toch veel wilde dieren gezien. Het was een mooie reis door het Zuiden. Heel anders dan het westen maar zeer mooi en anders. 

Morgen rijden we naar Louis Armstrong International Airport, leveren we de auto in en begint onze lang dag naar huis. 

Gr. Leande en Wendy