Vuurland en verder

Hallo lezers,

Ik was gebleven bij de aankomst in Ushuaia. Op zondagmorgen stond de excursie naar het nationale park Tierra del Fuego op het programma. We werden met de bus opgehaald vanaf het hotel en op naar het park. Tierra del Fuego is echt prachtig, mooie grote meren en bergen met sneeuw. Hier hebben we de morgen rondgebracht. We zijn zelfs bij de meest zuidelijkste postkantoortje ter wereld geweest. Met recht aan het einde van de wereld. Even een stempel in je paspoort en weer door. Nu stond voor de middag een boottocht gepland over het beagle kanaal maar bij aankomst in de stad sloeg het weer totaal om. Harde wind, veel regen en koud. Dus we kregen de mededeling dat de boot niet zou uitvaren. Aangezien onze bus al weg was hebben we maar de taxi naar het hotel genomen om daar even op te warmen en te relaxen. Tegen het begin van de avond zat de hele club beneden in de lobby te kleppen, wijn en bier te drinken en te "kezen". Een kaartspelletje waarbij de een mens-erger-je-niet bord gebruikt. Zag er grappig uit. In de avond met zijn allen terug naar de stad om te eten en daar gebon het nog te sneeuwen ook. Net kerst.... :-)

Op maandag was het weer totaal opgeknapt. Helemaal helder en koud. Er lag een verse laag sneeuw over de bergtoppen. We hadden ons ingeschreven voor een jeepsafari door het Andesgebergte. De jonkies moechten achterin de jeep en weg waren we. Het idee van de safari was om na verloop van tijd de gebaande paden te verlaten en dan off-road in het bos te sjezen. Ik kan je vertellen dat dit best bloeddrukverhogend was. We hobbelden over modder, paden met grote gaten en zelfs onder de boomtoppen door gegaan waarbij we toch erg schuin hingen. Na het off-road gedeelte een heerlijke BBQ (Argentijnse stijl natuurlijk) en terug naar de stad. Nu had de reisleidster toch nog kunnen regelen dat we in de avond met de boot konden varen over het Beagle kanaal. Erg uitzonderlijk. Dus de dikke kleding mee, handschoenen en camera bij de hand en dan kunnen we gaan. Helaas geen pinguins maar wel Patagonische ganzen, eenden, aalschovers en zeeleeuwen. Het was prachtig.

Op dinsdag hadden we een vroege start. Een reisdag naar Punta Arenas, Chili. Dus om half 6 in de morgen mochten we de bus in en tegen 4 uur in de de middag waren we in Chili. Netjes de grens over, stempels in het paspoort en genoten van de mooie omgeving. Ik kan mijn dagen wel eens slechter indelen. Verder is er niet veel te vertellen over deze dag tenzij jullie willen weten wat we doen op lange busdagen...
Op woensdag moesten we weer een tocht maken van Punta Arenas via Puerto Natales naar Torres del Paine N.P. Torres del Paine is eigenljk het natuurpark in Chili. Ruige bergtoppen (boven de 3000 meter) met sneeuw, gletsjermeren, ijsbergen, zeer mooie natuur en veel mooie vogels die je alleen in Patagonie ziet. Normaal gespoken zouden we het park binnen komen via de zuid kant maar vanwege aardverschuivingen lagen er rotsblokken op de doorgaande weg dus moesten we omrijden. Deze rotsblokken zijn zo groot dat ze met dynamiet weggehaald moeten worden. Dit was nog niet gedaan dus voor straf moeten we al een stuk door het park rijden. Echt vervelend.... :-) Ons hotel staat ook in het park dus dat is de enige plek waar je kan eten. En dit kon je aftikken met je creditcard. Wat weer als voordeel had dat je dan geen btw betaalde. Hoe goed kan je het hebben. Aangezien de meeste plekken in Patagonie zo afgelegen zijn dat je telefoon het niet altijd doet (bij Leande heeft de telefoon het helemaal niet gedaan) werkt internet meestal wel. Dus in Torres del Paine kon ik niet bellen maar kon rustig gebruik maken van de gratis Wi-fi. Op donderdag hadden we de hele dag in het park met een gids. Eerst naar de Grey gletsjer, die komt uit in het water waardoor er veel ijsbergen in het meer ervoor liggen. Foto's nemen gaat dan wel erg snel moet ik zeggen. Omdat het licht met de minuut veranderd zijn de kleuren ook anders. Ik heb wel 30 kleuren blauw gezien.
Na de gletsjer met de bus door het park. Omdat er maar een weg is reden we opnieuw het stuk door het park heen. Jeetje, wat vervelend allemaal. Het is zo een straf om op vakantie te zijn. In het park hadden we ook een bezoek aan de watervallen daar. Ik heb ze wel eens groter gezien maar deze was toch nog best indrukwekkend. Hierna aansluitend gelijk een wandeling. Deze was toch wel pittig. Bergje op en af, over zandpaadjes, kliffen en dan nog een straffe wind erbij. Maar weer goed voor de foto's. Nu is ons verteld dat we ook zeer mazzel met het weer hadden. Er zijn in het park normaal gesproken maar een paar dagen per jaar dat we de het gebergte van Torres del Paine helemaal kunnen zien, dus zonder bewolking. En dit hebben we dus ook gezien. Het was dus een perfecte afsluiting aan ons bezoek van het park.