Zwitserland

Ja mensen, jullie lezen het goed. We mogen, nou ja mogen, weer een keer op vakantie. Nooit gedacht dat ik überhaupt weer naar het buitenland kon gaan dit jaar in verband met de Corona perikelen. Maar toch zit ik nu in Zwitserland. Bijna het enige land in Europa die ons toch wel wilde toelaten. Aangezien we voor het tweede jaar op rij niet naar Japan konden vertrekken voor de Olympische Spelen zijn we een bestemming gaan zoeken wat wel mogelijk was.

Deze vakantie hebben we er voor gekozen om met de trein op vakantie te gaan. Dus reisbureau Wendy is eenmalig geopend om een reis in elkaar te flansen. Hoe moeilijk kan het zijn? Treinkaartjes regelen, hotels regelen en gaan met die banaan, of beter gezegd… trein.
Op zaterdag 24 juli op een ellendige vroege tijd naar Amsterdam Centraal gegaan om daar met de ICE International op te stappen richting Bazel. Eerste deel tot Mannheim waarna we konden overstappen op de volgende ICE naar Bazel. Nu zijn wij bij ons de NS gewend maar die Duitsers kunnen er ook wel een potje van maken. Hoezo een beetje vertraging? Tegen de tijd dat we in Bazel stonden hadden we een uur vertraging opgelopen en het ergste van het geval was dat we niet eens konden sjoemelen met de treinkaart om tot Zürich te blijven zitten. De trein stopte ook gewoon op Bazel en ging niet verder. De brutaliteit. Dus we moesten op Bazel met de stoptrein naar Zürich, tussen de plebs……

In Zürich aangekomen eerst maar naar het hotel gegaan. Het IBIS budget hotel. Prima kamer, voor een nachtje in ieder geval. Na een nacht halfbakken slapen vanwege een paar pittige onweersbuien zijn we de volgende ochtend de bagage gaan dumpen op het station en verder lopend de stad Zürich in gegaan. Zürich is niet al te groot en via een wandelroute de hoogtepunten van de oude stad kunnen zien. Op de helft van de route kom je aan bij het meer van Zürich. Hier hebben we de boot gepakt om een stukje te gaan varen over het meer om daarna uit te stappen bij de Chinese tuin. Ondertussen was het weer een beetje aan het omslaan wat resulteerde in een fikse regen en onweersbui. Verfrissend was het wel. Maar onweer in de bergen is wel een heel ander verhaal dan een simpel gerommel. Wachtend op de bus om terug te gaan sloeg de bliksem vlakbij in. Mijn hemel wat een geluid. Tegen de tijd dat we weer op het busstation waren was de zon ook weer terug en hebben we nog even de rest van de wandeling af kunnen maken.

In plaats van twee nachten in Zürich hebben we er voor gekozen om naar het dorpje Bergun te gaan voor de volgende twee overnachtingen. Na een rit van ongeveer 1 uur zijn we overstapt op de Rhatische Bahn. Deze baan is bewust aangelegd om door de bergen heen te kunnen met veel bochtjes, tunnels en bruggen. Bergun ligt in de Albula regio waar dus ook de Albula spoorlijn bekend van is. Toch best logisch. Bij aankomst in het hotel eerst maar gevraagd of we nog aan mochten schuiven voor het eten. De sommelier van het restaurant spreekt dan een aardig taaltje Nederlands en hij had toch de meest wereldse verhalen. Zulke mensen zijn toch echt fantastisch. In Bergun zelf is niet veel te doen dus we hadden maar besloten om de volgende dag naar Sankt Moritz te gaan met de trein. We hebben de treinkaart nu toch eenmaal dus kunnen hem beter gebruiken.

Sankt Moritz is een wintersportoord voor de jetset. De rich and famous. Je kan er de winkels vinden van Louis Vuitton, Prada en noem ze maar op. Toch maar even winkelen en wat dingen gaan bekijken. Want kopen dat gaat hem niet worden. Ik kan helaas niet 25.000 euro of Zwitserse franks of monopoly geld besteden. Dan maar de berg op. Er is een mogelijkheid om met de tandradbaan een stuk de berg op de gaan en daarna aansluitend met de gondel naar Piz Nair te gaan, op een hoogte van wel liefst 3057 meter. Heerlijk fris. Piz Nair is schijnbaar bekend omdat je daar in de zomer lekker met de mountainbike de berg af kan sjezen. Nou, liever toch niet. Ga toch echt niet vrijwillig met een fiets steil naar beneden. Na de afdeling op de normale manier, met de gondel en de tandradbaan toch maar het dorpje gaan bezichtigen. Veelal winkels. Na een treinrit terug van 3 kwartier zitten we nu weer in Bergun in het hotel. Even de weblog afmaken.

Morgen gaan we met de Glacier Express naar Zermatt. Een klein ritje van ongeveer 7 uur. Dit is dus met de langzaamste sneltrein.

Voor nu allemaal een fijne avond en we doen hem toch maar even omdat we in de situatie zitten: stay save and stay healthy.

Groetjes Wendy