Zwitserland deel II

Het laatste deel van de reis zit er al weer op. We zijn weer op weg naar huis. Op dinsdag hadden we twee plaatsen gereserveerd voor de Glacier Express. Een redelijk luxe trein met panorama ramen om alles goed te kunnen zien. De rit zelf begint in Sankt Moritz en eindigt in Zermatt. Een stuk van 1280 kilometer aan spoor. Wij gaan dit niet helemaal afreizen maar we stappen in Filisur in. De trein staat bekend om de langzaamste sneltrein ter wereld te zijn en dat klopt wel. We stappen namelijk in om 10:50 en verlaten de trein om 18:10. Als je dit in Nederland zou doen dan heb je wel dertig keer een rondje om de kerk heen gereden. Het uitzicht is echt fenomenaal. Bergen, rivieren, leuke kleine Heidi dorpjes. Het laatste stuk van de rit wordt de trein getrokken door de locomotief die met behulp van een tandrad mechaniek de berg op komt. Als je nu wat pessimistisch in het leven staat kan je nu bedenken dat de tandrad het begeeft en de gehele trein inclusief locomotief de berg weer achteruit rolt. En dan heb je dus de hele exercitie voor niets gedaan. Gelukkig waren we allemaal in een positieve stemming en zijn we netjes in Zermatt aangekomen. Zermatt is zeer bekend bij bergbeklimmers, wandelaars en mensen die van hele erge kou houden. Reden: de nabijheid van de Matterhorn. Niet de allerhoogste maar wel de bekendste. De Matterhorn is de fysieke uiting van een kindertekening. Hoe je vroeger op school een berg tekent zo ziet de Matterhorn er dus uit. Twee steile kanten met een mooi topje er bovenop. Bij aankomst was dat ding natuurlijk niet te zien. Het was wat bewolkt. Na het eten echter was de bewolking omgeslagen in dikke zwarte buien die vol met water zaten. Aangezien we eigenlijk maar 1 volle dag hadden in Zermatt was de hoop dat we op woensdag in ieder geval wel wat konden zien. Bij het ontbijt kwam het met de bakken de lucht uit. Lang leve de bergen waar je elke minuut wel wat anders kan meemaken. Toch hebben we, op basis van de weersverwachting, een kaartje gekocht voor de peak to peak rit. Dit houdt in dat je met de kabelbaan naar de kleine Matterhorn gaat en dan daarna naar Gornergrat.

Wij dus door Zermatt heen gewandeld naar het dalstation en hier op de eerste kabelbaan gestapt naar boven. Aangekomen in Trockener Skeg konden we overstappen op een iets stabielere gondel naar de kleine Matterhorn en dan naar Glacier Paradise. We hebben onderweg wel wat zon gezien maar bij aankomst boven op de berg, op dus 3883 meter hoogte was er niet veel te zien. Mede door de zeer harde wind en door de sneeuwjacht stonden we te kijken naar een hoop sneeuw. En het was ook redelijk koud. -2 wel te verstaan. En dan te bedenken dat er mensen in het zomergoed naar boven gaan. Das wel lekker voorbereid zeg. De kans was niet erg groot om überhaupt de Matterhorn te gaan zien dus na een korte lunch weer met de gondel naar beneden. Naar mate we meer beneden aankwamen waren de bergen ook meer zichtbaar. Op het station Furi konden we overstappen op de volgende kabelbaan weer naar boven. En het laatste stuk moet je dan met de Gornergrat bahn. Een trein die volledig wordt aangedreven door de tandrad mechaniek. Dus met een klein gangetje ga je naar een een hoogte van 3100 meter. En het weer was dermate opgeknapt dat de Matterhorn van deze kant wel te zien was. De wolken waar wij ook last van hadden toen we boven stonden hingen nog netjes rond de zijkant van de berg dus dat verklaarde wel waarom we niets konden zien. Maar de foto’s zijn binnen en konden we met een gerust hart weer naar beneden met de trein. Als met al een zeer geslaagde dag met koude handen, koude neus, windvlagen, sneeuw en een heerlijk uitzicht om mee af te sluiten.

Na Zermatt hebben we de trein gepakt naar Bern. Onze laatste stop van de vakantie. Met een treinrit van iets meer dan twee uur stonden we in hartje Bern. Voor het gemak maar een hotel uitgekozen vlakbij het Stijn en na het inchecken zijn de de stad ingegaan. Bern is een stuk compacter dan bijvoorbeeld Zürich en de receptioniste van het hotel had de highlights aangekruist op de kaart dus we konden gaan. Onderweg het rijksgebouw gezien, de Münster kathedraal en de kloktoren. Daarna doorgelopen naar de rozentuin, op een stukje hoger dan de stad zelf waardoor je hier een prima uitzicht hebt over de stad. Hierna weer teruggelopen naar de binnenstad en dan toch maar wat eten scoren. Een Italiaans restaurant gevonden waar het al heel druk was. Maar om toch iedereen te kunnen bedienen werd ook het volledige binnen interieur naar buiten gesleept. Of hier nog de regels van terrasgrootte in acht werd gehouden is de vraag maar iedereen kon zitten en lekker eten. Vandaag hebben we nog even door de stad heen gewandeld en dan is het toch tijd om weer terug te gaan richting Bazel. Dus een uurtje vanaf Bern en dan vanaf Bazel nog ongeveer 7 uur richting Amsterdam. Al met al een geslaagde vakantie. En dit voor de eerste keer geregeld via reisbureau Wendy. Ik heb volgens mij van Johan wel een voldoende gekregen voor het regelen van de reis dus mocht er iemand een keer tips willen of een reis willen doen…….succes!

We hebben afgelopen week mondkapjes versleten, heerlijk gegeten, liters koffie en thee gedronken en veel Zwitserse Franken uitgegeven. We hebben de Duitse taal weer een beetje opgevijzeld en toch half Engels en half Duits ons hier gered. We hebben kilometers spoor afgelegd en heel veel gezien.

Tot de volgende keer en we hopen dat we dan weer meer mogen met de vakanties!

Groetjes Wendy