Matsumoto - Sapporo - Shimoda

Hai mensen,

Even weer een berichtje uit het mooie Japan. We zitten nu in Shimoda, een plaats op het schiereiland vlakbij Tokio. Dit leek ons handiger om naar de Izu Islands te komen. Maar eerst even de vorige dagen. Op woensdagmorgen zijn we in Matsumoto naar het Matsumoto kasteel gegaan. Het enige nog goed behouden kasteel. En het is zwart. Echt een plaatje. We konden hier naar binnen en kregen een Engelstalige gids mee. Nou ja, ongeveer…iets beter Engels dan de meeste Japanners. Hij was wel dermate langzaam dat we de gids maar gedumpt hebben in het kasteel en zelf verder zijn gaan lopen. Het is een kasteel met 6 verdiepingen, maar van buiten zie je er maar 5. Ze hebben vroeger een verborgen verdieping gemaakt. Het kasteel kan je zelf doorlopen (iets wat niet vaak kan hier in Japan) en via hele steile trappen (opstapjes van 40 centimeter) kom je boven op de 6e verdieping. Hier even rondgelopen en toen besloten dat we vast met de trein naar Nagano gingen. Hier moesten we toch al tegen 4 uur zijn voor de trip naar Tokio. Dus aangekomen in Nagano zijn we met de stadsbus naar Zenkji Daimon gegaan. Een tempelcomplex boven op een heuvel met uitzicht op de stad. Om tien voor 4 moesten we wel weer kant-en-klaar met de bagage op het station staan voor de shinkansen naar Tokio Ueno station. Om 7 uur ging hier de Hokutosei van Tokio naar Sapporo. Een treinritje van slechts 16 en een half uur. Dit is dus een slaaptrein zonder de banken maar alleen met couchettes om te pitten. Wij hadden gereserveerd voor bed 4 en 5 bovenop. Bleek dit niet naast elkaar te zijn. Dus even een alleen reizende Japanner bereid gevonden om zijn plaats te ruilen. Nu ben ik de Chinese nachttrein wel gewend. 6 bedden in een couchette en verder geen ruimte om maar iets te doen, ja de gebochelde van Notre Dame spelen. Deze bedden in een Japanse trein zijn goed te doen. We lagen wel boven maar hadden toch aardig wat ruimte. Ook om de bagage kwijt te kunnen. Dus stipt om 10 uur gingen de lampen uit en de trein was stil. Toch maar proberen om te slapen. We kwamen nu dus met de trein ook langs Sendai en Fukushima. Twee van de ergste getroffen gebieden met de tsunami van 11 maart 2011. Ergens in de nacht merkte ik al wel dat we de tunnel naar Hokkaido ingingen. Dit is een tunnel van 53 kilometer waarvan 25 kilometer onder de zeespiegel ligt. Dit is tevens de langste tunnel ter wereld. Niets van gezien, was stikdonker. En als je dan in de morgen een beetje wakker wordt is het licht en ben je op het meest noordelijke deel van Japan. Hokkaido.

Bij aankomst op het station eerst maar even naar het toeristen informatie centrum. Nog ruikend naar de trein stonden we daar dan met de bagage. Ons hotel ligt wat verder van het station dus weer even een keertje met de metro. Handig die dingen en toch redelijk simpel voor ons toerist. Bij aankomst in het hotel, tegen 12 uur, werd ons al gelijk duidelijk gemaakt dat de incheck pas om 3 uur was. Prima, wil ik wel even wat andere kleding pakken. Dus vroeg om het toilet. De man gelijk “no English”. Prima, wil alleen het toilet even vinden. Was al weer een goed begin van ons verblijf in Sapporo. Even snel opfrissen en toen maar naar de kabelbaan gegaan waar je een mooi uitzicht over de stad krijgt. Met het trammetje naar de gratis shuttlebus voor de kabelbaan. Deze kabelbaan was opgesplitst in twee delen. Eerst met een alpine bakje naar boven en verder met een soort achtbaan wagonnetje verder de berg op. Het uitzicht was echt prachtig. Het weer was mooi, lekker temperatuurtje. Graadje of 20 en zon. En dan te bedenken dat we uit Tokio vertrokken met een hoosbui. Na de berg zijn we terug naar het hotel gegaan om toch even in te checken. En te douchen. In de avond zijn we naar de stad gegaan voor het eten. Eerst nog door het park gestruind. Mooie fonteinen, bloemen en de Sapporo tv toren aan het eind. Als je hier dus in de avond terugkomt geeft de tv toren licht. Het ziet er uit als een kingsize kerstboom. Zelfs de liften die naar de 90 meter hoogte gaan zijn fel groen verlicht. Stipt om 9 uur ging eerst de fontein uit. Weg water, om kwart over 9 werd de toren ook uitgezet. Stroombesparing?? Wie het weet mag het zeggen.

Bij aankomst in Sapporo hadden we gevraagd wat de bezienswaardigheden waren voor hierin de buurt. De man vertelde ons: de tv toren, de clock tower en het oude overheidsgebouw. Was in twee uur te doen. Mmm…wat gaan we dan op vrijdag doen. Hakodate was onze eerste optie. Ligt alleen dus 3 en een half uur vandaag van Sapporo. Oke. Geen optie dus. Bij het boeken van de overnachtingen hier hadden we gedacht om een autootje te huren op Hokkaido om wat mooie parken te gaan bezoeken. De afstanden hier zijn echter zo groot dat alleen het kuststadje Otaru een keuze was. In de winter een skioord maar nu een beetje uitgestorven. Bij aankomst even door de stad gewandeld. Vroeger was dit de handelsplaats van Hokkaido dus veel westerse gebouwen. Na de stad een boottochtje gedaan naar de vuurtoren van Otaru. Even naar boven geklauterd en toen kwamen we erachter dat er een hek om de vuurtoren heen zit. Dus wat doen wij als nieuwsgierige mensen? Juist. We klimmen er gewoon even overheen. Maar er was inderdaad niet veel te zien. Het uitkijkpunt zat er gewoon naast. Na de vuurtoren zijn we naar het Otaru aquarium geweest. Toch wel het hoogtepunt van Otaru. Dolfijnenshow, zeeleeuwen en een overvolle parkeerplaats. Zo zou het moeten zijn denken wij. Maar we kwamen daar, een handvol auto’s, geen tourbussen en we konden zo doorlopen. Verder wel veel mooie vissen gezien. En een stukje van de dolfijnenshow. Ze zwommen in een bad wat de meeste mensen thuis hebben staan. Zeer kleinschalig dus. Daarna naar de zeeleeuwen show, de walrussenshow en als laatste het voeren van alle zeedieren. Dus in een korte twee uur tijd het hele park gezien, inclusief 4 shows. Japanse manier van vakantie houden he.

Op zaterdag is het de laatste dag in Sapporo. We gaan dus maar even alle bezienswaardigheden bezoeken die de vvv ons heeft aangeraden. De tv toren in, naar de clocktower en het oude overheidsgebouw. Begon ondertussen wel weer lekker te regenen (en dit terwijl de regen van Kyoto net uit mijn tas weg is) Dus we gaan maar terug naar het centrum, even opwarmen bij de starbucks en daarna een broodje halen bij de subway. Daarna stappen we om 5 uur in de middag weer in de nachttrein die ons weer terug naar Tokio brengt. Op de heenweg hadden we niet erg veel aanspraak met andere passagiers maar nu hadden we een dame tegenover ons zitten die met d etrein naar Sendai ging. Op bezoek bij familie. Ze vertelde dat ze ook familie was kwijtgeraakt met de tsunami van vorig jaar. Verder nog gekletst (zo goed en slecht als dit ging) over de plaatsen die we gezien hadden. Midden in de nacht zou het station van Sendai passeren dus deze dame ging er toen uit. Ze liet wel twee kadootjes voor ons achter. Omdat ze het zo gezellig vond met ons en leuk dat we gekletst hadden. Johan kreeg een speldje van de trein en ik een zakje met lekkere Japanse etenswaren zoals chocolade en cakejes in miniformaat.

Dus vandaag, zondag zijn we met veel treinreizen aangekomen in Shimoda. Om Half 10 aangekomen in Tokio Ueno, om 10 voor 10 de lokale trein naar het shinkansen station. Om half 11 de shinkansen naar Atami. Vanaf Atami om kwart voor 12 de trein naar Shimoda. Aankomst half 2. Bijna klokje rond in de trein rondgehangen. Ons hotel hier ligt boven op een heuvel (berg naar mijn standaard) en we werden netjes opgepikt door een shuttlebus van het hotel. Scheelt een hoop lopen met bepakking. Het hotel ligt aan de baai en onze kamer heeft uitzicht over zee. Nu was ons plan om morgen met de ferry naar Nii-Jima te gaan, een van de zeven Izu eilanden. De ferry doet er dermate lang over dat je daar verlicht bent te overnachten. Dus dit gaat niet lukken. Jammer, maar Shimoda is ook aardig tropisch. Dan maar hier in de haven een stuk varen met een baycruiser. Het weer zit in ieder geval mee. Graadje of 25, zon, lekker briesje. Hopen dat dit morgen dus ook zo is.

Groetjes uit een heerlijk Shimoda, Japan.

Wendy